Naam: Benjamin Van Bunderen-Robberechts
Leeftijd: 16 jaar
Woont in: Dworp
Studie: economie-wiskunde, laatste graad
Hobby’s: ‘Ik speel bas en contrabas in een paar rock- en bluesgroepjes’
Kijkt op naar: Kumi Naidoo, de Zuid-Afrikaanse mensenrechtenactivist en voormalige secretaris-generaal van Amnesty International
Favoriete fairtradeproducten: de limonade en de pure chocolade

Benjamin Van Bunderen-Robberechts is moe. Hij heeft net examens gedaan voor de Examencommissie (‘Ik ga niet meer naar school, ik wil tijd vrijhouden voor de klimaatstrijd’) én hij komt net terug van COP27 in Sharm-el-Sheikh (‘De meetings gingen door tot diep in de nacht; bovendien heb ik niet geslapen op de nachtvlucht naar huis’).

Hoe komt een jongen van 16 terecht op een internationale klimaatconferentie in Egypte? 

Benjamin: ‘Zo’n drie jaar geleden ben ik in de KVS naar een debat gegaan met Kumi Naidoo, een Zuid-Afrikaanse mensenrechtenactivist. Ik voelde me heel geïnspireerd door hem. Hij vecht voor de mensenrechten, maar ook voor het klimaat. Op een bepaald ogenblik stuurde ik hem een mail om hem aan te moedigen. ‘Blijf vechten, Ben’, liet hij me weten. En zo zijn we beginnen corresponderen. Uiteindelijk heeft Kumi mij in contact gebracht met prinses Esmeralda. Zij heeft dan aan de Belgische delegatie gevraagd of ik mee kon naar COP27.’

Wat wou je bereiken door naar de klimaatconferentie te gaan?

Benjamin: ‘Ik wou met zo veel mogelijk mensen praten en politici duidelijk maken dat er nu al mensen aan het sterven zijn. Ik weet waarover ik spreek. In de zomer van 2021 is Rosa, een vriendin en klimaatactiviste, verdronken tijdens de watersnood in de Ardennen.
Ik had haar net leren kennen op kamp in Marcourt. Een beekje, de Ruisseau des Quartes, was plots in een kolkende rivier veranderd die alles op zijn weg meesleurde, ook Rosa. Ik heb haar nog proberen te redden, maar ze is uit mijn armen geglipt toen ik geraakt werd door een overhangende balk. Zo ironisch dat net zij, een klimaatactiviste, het eerste Belgische klimaatslachtoffer moest zijn.’

Heb je met veel mensen kunnen praten op de top?

Benjamin: ‘Ja, met activisten uit Kenia, Bangladesh en Pakistan, landen die nog erger getroffen zijn door de klimaatverandering dan België. Ik heb ook fantastische projecten leren kennen, zoals de aanplanting van mangrovebossen. Ze vormen een goede dam tegen tsunami’s en halen tegelijk veel CO2 uit de lucht.’

Heb je ook politici ontmoet?

Benjamin: ‘Ik had heel fijne gesprekken met ministers Tinne Van der Straeten en Zakia Khattabi. We willen 15 juli uitroepen tot de Belgische dag van de klimaatslachtoffers om het bewustzijn rond de klimaatproblematiek te vergroten.
Het gesprek met Alexander De Croo was helaas een stuk teleurstellender. Ik vertelde hem over Rosa, en zei dat de politici er alles aan moeten doen om ons te beschermen tegen de gevolgen van de klimaatopwarming. “We willen wel, maar de bevolking is daar niet klaar voor”, was zijn antwoord. Een beetje vreemd, want in zijn speech heeft hij de bevolking niet aangesproken. Hij heeft alleen de activisten geridiculiseerd (lacht).’

Was je ook teleurgesteld in COP27?

Benjamin: ‘Ik ben blij dat de klimaatconferentie er is. Dat is al een belangrijke eerste stap. Maar afgezien van de loss and damage zijn er veel gemiste kansen. We moeten blijven streven naar een maximale stijging van anderhalve graad, ook lijkt dat meer en meer een mythe te worden. Zonder ambitieus doel geraken we er niet.’

Blijf je ondanks alles optimistisch?

Benjamin: ‘Dat moet wel. Als je depressief in bed blijft liggen, verandert er niets. Ik geloof nog altijd dat we de klimaatcrisis kunnen oplossen. Volgens de VN moeten we zeven keer meer inspanningen leveren. Maar we doen nu zo weinig, dan moet het toch lukken om zeven keer meer te doen?’

(Tekst & foto: Siska Verstraete)

Lef

Ken jij jongeren met LEF? Stuur een mail naar bianca@fairtradebelgium.be en vertel wie ze zijn en waarom ze een plaats verdienen in onze galerij. Wij doen de rest.